Dursun Elmas Şiirleri - Şair Dursun Elmas

EĞİLİN DAĞLAR EĞİLİN

Aşılmıyor onca dertle
Eğilin dağlar eğilin
Bir yol verin şu garibe
Eğilin dağlar eğilin

EĞİLME NAMERT ÖNÜNDE

Tamah eyler isen dünya malına,

Cebin dolu, yanın yören boş olur.

DÜŞERSİN
Gittiğin mecliste yerini tanı,
Yersiz konuşursan zora düşersin
Sözün çekisine dağ boyun eğer,
Bilmezsen sözünü dara düşersin.

Ellari yumuk yumuktu Balkız'ın,
Gözleri hafif şaşı.
Herkeslerden utanır,
Hep önünde eğik başı.

Ailede,herkes O'nu severdi

Arzularım perenk perenk,
Hayallerim paramparça!
Uslanmayan deli dönlüm
Ağlar maziye daldıkça

Bir avuç kara toprağım;

Bir ömür yaşadım aklı, karalı
Nasıl geldi geçti anlayamadım.
Nice aşklar kaldı gönlü yaralı
Nasıl geldi geçti anlayamadım.

AĞLAMAZSA KARA BAHTIN BULUTU
Ey Allah'ın cennet uman kulları,
Ben cenneti bu dünyada bulmuşum.
Aramaktan bezdiğiniz yolları,
Aramadan ben sevdada bulmuşum.

AÇILDIN ÖMRÜME HOŞ BAHAR GİBİ

Açıldın ömrüme hoş bahar gibi,
Sıyrıldın dağların beyaz karından.
Aldın başörtünü bir çiçek gibi,
Güneşin kıpkızıl kanatlarından.

ATTIM SENİ YÜREĞİMDEN / Türkü sözü

Ve nihayet karar verip
Attım seni yüreğimden
Daha yükün çekemeyip
Attım seni yüreğimden.

Sızlatır gönülü, ataş düşürür
Yakar yüreğini deler muhabbet.
Zalim avcı gibi avlar da seni
Oklayıp kanına beler muhabbet

Özü gözde olur, kökü derinde