Limandan kalkan vapur sırtlar götürür batan günü, bir zamanlar bağrımda yeşerttiklerimi!
Bir iki çalı çırpı ile tutuşturmak istediğim küllenmiş közüm bağrımdaki, benim dünyada var olan iki gözüm!
Ne olur biraz daha kalaydı derken, bir beyaz martı dalar imbatın içine!
Kokusunu getirir iyodun derinlerden, özlemin el sallarken dalgalarla uzaktan,
Gel gel eder martı kanatlarında yüreğimdeki kapakçık!
Bir ışıltıdır süzülen kirpiklerimin ucundan denizin tuzlu suyuna karışarak.
Vapurun düdüğü yırtar ortamın rengini, batan günün kızıllığı kana bular bembeyaz umutları!
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,



