Durak Yiğit Şiirleri - Şair Durak Yiğit

2010
Boş Ver Dünyaya
Durak Yiğit


Sen yoksun yar yanımda,

Volkan gibi yakar savurur külün
Soldurur dalında tomurcuk gülün
Dağların başında bırakır ölün
Seveni bitirir BÖYLED’ir SEVDA..

O kadar güzel’dir dolanır dil de

Başımı vurdum taşa
Yarıldı baştan başa
Neden bakmasın yarim?
Bu gözden akan yaşa;

Ağlarım için için

Artık sende sorma.YAR beni,bitsin,
Aşkımı pazarda sattı de gitsin.!
Ayyaşın,sarhoşun biriydi zaten,
Ne söylersen söyle,deyiver gitsin.....

Çık şu hayalimden,al bu sevdanı,!

Erdi yaş kemâle düşündüm şöyle
Kimsenin kalbini kırmaya değmez
Şimdi aram iyi şehir’le köy’le
Kimseyi üzmeye değmezmiş HAYAT

Türlü yalanlarla kurulan düzen

Sönmüyor yürek’te ateşim közüm
Gönül dinlemiyor yeminim sözüm
Kapattım dünya’ya inan ki gözüm
Beni dert’ten derde koydun VEFASIZ..

Çıkmıyor hayalin akıldan ser’den

Gülleri aştırıp gönül bahçemde,
Kokusu gelirde,dil sitem eyler.
Bülbül isyan eder,Gül yaralıdır,
Gönlüm ahızarda,dil sitem eyler..

Yollarına baka,baka yoruldum

Kapıldım sevdana uyku yok gözde
Çok derdim var diyemiyom YÂR sana
Yaktın yüreğimi ateşsiz közde
Çok derdim var diyemiyom YÂR sana

Seher yıldızımdın doğardın tanla

Kalbime vurduğun yetmezmiş gibi
Alıyorsun Üze üze canımı
Benim ömrüm sanki bitmezmiş gibi
Alıyorsun Üze üze canımı

Sevdalı gönlümün sen idin gülü

Görürmüyüm yine Elâ gözlerin
Arayıpta sormuyorsun sevdiğim
Senin de varmıdır böyle düşlerin?
Arayıpta sormuyorsun sevdiğim

Hasretinle göz yaşıma doyarım