Dur.
Bir sen kaldın vurmayan, sözündeki imalarla.
Birde benim çırpınışlarım, aşamadığım ızdıraplarla.
Boşa geçen yıllar, kanmış maziye umutsuz günler.
Ne yaşı kaldı gözün, ne ışıltısı, sevdasız sevdaya.
Muhtaç olmuş tarumara, gönüllü sürgünler.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta