İki kolun aynı anda saramadığı kadar uzak,
Bir adımda varamadığın yer kadar,
Tek hamlede dokunmadığın şey kadar,
Ve dünyanın en uzak mesafesidir bu.
Birbirimizi göremediğimiz her yer gurbettir.
Şimdi bana bir göç gerekir,
Gözlerinin güneşiyle ısıttığı iklime.
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta