Ey dünyalı dedi birden Ben.
İrkildi dünyalı, o sensin sen!
Ne yapıyorsun ey dünyalı?
Ağzında zehirden nefis balı,
Yorulmuş gözlerin yüzün sapsarı,
Doymadın mı senin olmayana dünyalı...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Ben dedi: dünyalı gözün kapanmış.
Gerçeği bilen dilin tıkanmış.
Dünyayı mesken bilip gönlün kararmış.
Dünyaya dalıp ruhun daralmış.
Şiirinizi
beğeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta