I. Bab
Yine kör gecelerde aşk-ı İstanbul, yaktı ışıklarını ruhumda
Ay ile Yıldızları görmekse mümkün dâhilindeymiş gündüzümde
Aklımda yanan ışıklarda çabası sanki sonra uyunmuyordu da artık
Seyredilebilecek tek Ay yıldız kalmış birde İstanbul sanki
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta