Dünyadan Yaralı Şiiri - Samet Can Abı Hayat

Dünyadan yaralı

Bir karanlıktan bir karanlığa yeni adımlar.
Binlerce ışık saçardı yıldızlar.
Boşuna biriktirdiğim efsunlu laflar.
Neyime gerek bastırdığım yangın?
Tesadüfler istasyonunda son akşam.
Dünya tükenmediyse de yılgın.
Paslı bir kilit içinde yürek tasalı.
İnsanları tanımadıkları bir dünyadan yaralı.
Suretim kaybedenlerin sığınağı.
Çaldım bütün kapıları tek tek, burada kimse yok
Susun yığınlar, boş laflara karnım tok!
Dünyadan yaralandım kimse görmedi!
Süngülediler kanatlarımı!
Bölük bölük, tabur tabur büyüyen bir gece.
Diplerimde yürüyor bir ses kimse duymuyor,
Pusulam kimde?
Yanıltan bir harita tutuşturdular elime,
Kimse bilmedi, son menzil nerede?
Gözler kuşkulu, bir yabancıyı sezer gibi.
Dünyadan yaralıyım, kimse görmedi.