Dünyada gördüğüm düş

Dün akşam yine gezdirdiler
Yanımda iki melek iki hibbi uçurdular
Eski Karundan Mevlânâ'dan
Hacı Bektaştan Yunustan
Yani önce dolaştırdılar eski zamanlardan
Dünya dertli karunu gördüm
Nasıl zengin olurum diye sordum
Meğerse duyamazmış seyre koyuldum

Önce mevlaya zenginlik ver dedi
Duası hayırlı değil diye geri geldi
Sonra Hz Musa 'ya (as) koşuverdi
İstedi istedi çok çok istedi
Musa As da kabul etmedi
Sonra çok verirse Mevla
Fakirlere veririm diye etti dua
Öğretildi hak tarafından ilmi simya
Evvel namaz kılar idi karunu ulema
Çok kazanma hırsı ile meşgul olunca daima
Baktım beni dürtten hibbiler
Onunda dürtüyor galiba

Sordum siz ne kötüsünüz
Karunu malına taptırıp toprağa gömdürdünüz
İmanını çalıp cehenneme ittiniz

Dediler insan nedir bilmez misiniz
Dünya toprağından var edildiniz
Bir dünya dolusu mal olsa istemez misiniz
Sonrada fakirliğin gözü kör olsun demezmisiniz

Tövbe estağfurullah deyip döndüm
Birde baktım Mevlana'yı gördüm
Şiirlerini verdiler içinde söğüm
Nedir bu hal dedim
Dünya süslü kedim
Ben severken tırmık yedim
Sonra dünyadan sıyrılıp hak kelamın ettim
Yani insanın dünya sevgisi ile ettiği kelam başka
Ölmeden ölüp ettiğin kelam aşka

Sonra dediler bir çeşit insan daha var
Bunlar namaz kılmak için eder Pazar
Yarap işsizim işverirsen secdede eylerim nazar
Sanki Mevlanın secdesine ihtiyacı var
Önce Mevla iş verir sanki yere düşen har
Bitmez devam eder sayfeler yazar
Mevla karşılıksız verendir
Her istediğini verirde kul hakça duayı bilmezse neyazar
Mevlam patronumder bakarsın dertleri hezar
Anlayacağın zengin olur yavaş yavaş ama eylemez secdeye nazar
Hemde hergeçen gün zarda azar
Rabbim bize dünyayı sevdirme versende olur azar azar

Hibbiler aynı hibbiler ittirafta tutarız
Derlerki kulun yönünü hep dünyaya tutarız
Vaktinde namaz kılsa kızarız
Bak bu çok önemli der bir dünya daha kazanırız Deyip hep oyalarız
Biz fakiriz e hala bak şu zengin komşuya
Komşunun tavuğunu kaz gösteririz ona
Üçüncü dünyayı yapmalıyız aciziz hala
Ne dert biter ne kazanacağı dünya
Hiçbir vakit göndermeyiz huzura

Dertleri bin olur
Bin kalleşlik ile yoğrulur
Sorunları çözmek için kalleş olur

Zenginliği ne sanırsın
Dibi dipsiz kuyu altın var inersin
Ordan duyulmaz bağırsan imdat desen sesin
Almak için indiğin kuyudan bir daha çıkamazsın kesin
Sen onu mutlu asansanırsın

O içinden hırs ile fakirdir
Dünyaya hala tapar ona zakirdir
Günahları iticiliği. İle hakirdir
Dostu olmaz kanaat etmez hep mutsuz binbir dertli binbir sahtekar nakirdir

Dünya isteği koyduklarımızı fakir mi sanırsın
Son deme azraile gelince ayıkırsın
Azrail gelir bakar kalleşlikle zenginlik kokarsın
Bakar secde izi yok tüm kızgınlığı ile dehşete düşer bocalarsın
Ey Azrail ne içün geldiğimi unuttum
Hakkı bırakıp dünyaya koyuldum
Zengin olmak için kalleşlerle yoğruldum
Fakiri ezdim yetime kızdım
Ben çok kazanan akıllıyım sandım

Bir baktım benden iyi kazananlar çokmuş
Onlarınkinin yanında benimki yokmuş
Kötülükler nice olmuş bütün günahlar dünya kadar olmuş kokmuş

Ben fakirim diye dövündüm
Hakkı anlatanlara söğündüm
Gel şimdi gerçek zenginliği dinle dedi Azrail
Derdin olmasın istersen dertlilere kol kanat il ol
Mal mülk istersen malikül mülkü bul

Eyleme kalleş ile Pazar Senide ipe dizer
Mevla gönderirse fazlasını süzer
Sende kırkda birini infak et hiç olmazsa azınıda olsa ver

Zekatta verdin mi kırkta birden fazlasını
Mevladan al Mevla'ya ver dehasını
Öğren bu dünyada gönül almasını
Öğren namazla zikirle hak yanınca kalmasını

Mümin Namazdan kaçmaz secdeye koşar
Dünya üç gün değilmi Mahkemei Kabra var
Sakın deme ben kazandım
Mevla der ben sana zenginlik yazanım
Elinden alırsam ey nazanım
Şeytan der ben seni kandırıp uçurumdan atanım

Ey Azrail ne olur biraz daha mühlet ver
Nedeyim dünya dünya diye çabalayıp duran ker
Mevla verince hak yolda harcayıp edeydin kar

Şimdi bilki ben memurum
Şimdi vaktin bitti götürmeye zünnurum
Mevla der üzülür nettin sen kulum
Mevlam benim için üzülen tek dostum
Geri gönderdiğimiz hiç oldumu üflemiştik sana nurum
Rahmetime güvendirip şeytan seni kandırmasın kulum
Sen şeytana uyup cennetten kovuldun
Yetmedi birde dünyada şeytana uydun
Etme dünya dünya diye inat
Şeytan daha akıllı külden bindirir birat
Uçuruma götürür seni sallayıp eyler acımadan keyif aşağı at
Anlarsın o an kim dosdur bu rüyalara sanat
Atmadan önce inde secdene yapışıp yat