“Ben Hazırdım, Ama O…”
Ben bulaşığı yıkamaya da,
Bebek yapacaktık kızımız olacaktı
Altını temizlemeye de razıydım.
Yeter ki o, beni yüreğine yatıraydı.
“AZ YANA KAY, BEN GELDİM NİHAL”
(İçsel Bir Vuslat Kasîdesi)
Bugün, Nihal’sizliğin doğduğu gün.
Takvim suskun…
BİYOLOJİK AŞK: Nihal’im’in Hatırasına Risale
Mukaddime – Koku ve Hatıra
Nihal’im, senin kokunu özlemek,
tenimin iliklerine sinmiş bir duanın
Nihal’im ve Biranın Sessiz Hikmeti
(Seyri Sülük Risalesi)
Benim sevdiğim birayı alması,
kelimelerle söylemediği
Nihal’im’e Sessiz Dua
Nihal’im,
Kalbine istemeden gölge düşürdüysem,
Yüreğinde en ufak bir çizik açtıysam,
Affının kapısında başımı eğiyorum.
“Aşka Uğramamış Bir Ömrün Günlüğünden”
Gözlerinin içiyle konuşmayan birini sevmek istemedim hiç.
Çünkü kelimeler yalan söylüyordu,
Suskunluksa hep doğruyu fısıldıyordu.
Ey Nihal’imin ruhunda yanan kutsal meşale,
Kendi kuyusuna bakmayanın dinine gölge düşer.
Senin ışığında, din tüccarının sahte ateşi erir;
Onlar yalanın sermayesiyle cehaletin kuyusunu kazar.
Dünya, din ticaretinin tatlı zehirini sunar;
Nihal’im
Nihal’im, sen yalnızca bir isim değil,
bir düşünce, bir ahenk, bir kıyametin sabahı…
Aklın, yıldızlara sorular soran bir deniz,
sükûnette dahi titreşen bir bilgelik.
Nihal'den Nûr'a: Bir Vuslat Risalesi
Nihal’im, Sen ki bana doğan ilk güneşsin,
Her doğuşunla, ruhumun gecesini yırtan bir neş'esin.
Beni küllerimden yeniden var eden, ezelî bir sırsın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!