Varlığın Kıyısında
Bir yangın vardı ruhunun mihrabında,
Ne alevi göründü, ne dumanı savruldı.
Bir "Hiç"ti o, sükûtla yuğuran,
Söz değil, hali haykırırdı esrarını.
Risale-i Hicran:
Sessizliğin Derinliğiyle Aşkın Anatomisi
Bir yokluğun varlığına yazılmıştır.
GÖĞÜN TAMAMI NİHAL’İMDİR
(Nihali Tarz'da Hasret ve İtiraf)
Göğe baktım yine bugün,
Bulutlar Nihal yazmıştı gökyüzüne.
"Yarim Derdini Ver Bana" türküsünü dinliyorsun
Türküsünü dinliyor yarinin şimdi.
Senin yarin gözlerinin içine bakarak
bu türküyü söylüyordu göz göze
yarine eşlik ediyordun
Nihal’im — Varoluşun Nefesi
Nihal’im, sen
Bir sır gibi doğan sabahın ilk ışığında,
Kalbinin derinliğinde yankılanan bir bilgelik fısıltısısın.
Aklın, zamanın gölgesinde ışıldayan
Nihal’im
Sen, kollarıma hiç gelmemiş sevgili,
başlangıcından kaybolmuş sır,
hiç bilemedim hangi nağmeler
dokunurdu kalbine, Nihal’im.
Nihal’im,
Bazen sadece seni düşünmek bile iyi geliyor. Ama seni düşündüğümde, yüklerini de hissediyorum.
Seni nasıl biraz daha huzurlu hissedebilirim?
Biliyorum, senin de omuzların yorgun.
Ben sana yük olmak istemem, sadece yanında olmak isterim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!