Eski evimizin bahçesinde ilk baharın ilk damlalarında
erik ağacına yaslanmıştım...İtalyan eriği olanın hani...!
diz çöküp
dudaklarımı büzüştürüp
sıkılırken çocuk ruhum.
Sen çıktın geldin yanıbaşıma gülerek
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
