Doğarken ağlarız dünya kahrına;
Ağlarken güleriz sabır taşına...
Gülerken bakarız bazen aynaya;
Bakarken ünleriz: ‘Ne mutluluk ya! ’
Yaşarken koşarız onca umutla;
Koşarken coşarız nice arzuyla...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta