Bir boşlukta yüzüyor, cümle alem, cümlemiz.
Nerde ve nasıl, ne zaman öleceğiz?
Hiç kimse düşünmüyor, hangi yolda kalbimiz.
Zevk ü sefa sürmeye gönderildik sanki biz!
Gaflet perdesinin önü,
Acep gerçek dünya mı?
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta