bir otobüsün en uğursuz koltuğundan
ve kirli bi camın ardından gördüm en son çehreni
14üncü koltukta oturuyordu için
oysa omzundan çok camın boşluğuna düşüyordu başım.
duru durağı yoktu fikrimin, otobüsünde...
direk istikamet diyerek yol alıyor ve ufalıyordun gitgide
ve nasılda kocaman bi yer kaplamaya başlıyordun içimde.
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta