Düğün konvoyu geçerken yoldan, ağlayan bir çocuk var kaldırımda.
Ben diyor bundan 2 sene önce çocuk değildim hanımlar beyler.
Kavgalar vardı ömrümde, savaşlar, ulu orta cinayetler.
Dostlarım vardı, umutlarım, vardı. Kumarlar, hileler.
Alayı yok oldu şimdi, hepsini hiç ettiler.
Aldılar elimden, sonra el bileklerimi kestiler.
Ölmedim ben dostum vardı , dostu gitti intihar etti dediler.
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta