Çocuk bir taşın üzerine oturdu.
Cemil susmuştu.
Güneşin eğildiği bir andı.
Zaman da diz çöküyordu sanki.
Ve o an,
kelimeler yürümeyi bıraktı.
Konuşmaktan çok
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.



