Özledim, anlatamam içimi,
Nasılmış bilemedim dar olur?
Anlamadım asıl kıymetini,
Gözlerin bana nasıl yar olur?
Hilal kaşların yakar canımı,
Gözleri o denli derindi anlatılamaz,
Çayımın demi bile asla öyle tutamaz
İçtiğinde sevdayı boğazında duramaz
Kalemler bir olsa da asla O nu yazamaz
Kimsecikler kalbimdeki seni çıkaramaz
O kadar derinde ki dalanlar da bulamaz
Gözleri o kadar derindi ki,
Sonra öyle bir kibir indi ki,
Kaldı öylece bilen gözleri,
Tanıyamadım değil şimdiki.
Bunca mısra karaladım arsızca,
Hep şiirimdeki naram, gözlerin.
Bitmeyen bu gece de hep yalnızca,
Yine içtiğim sigaram, gözlerin.
Bende kalsın verdiğin bütün acı,
Bakılmaz artık canana,
O yüzde kaldı çayımız.
Terk edildiğim masada,
Gel, sözde kaldı çayımız.
Yalnız kalsam da cihanda,
Hep özde kaldı çayımız.
Kız kulesi öksüz kaldı sen yanımda olmayınca,
O anda hayat bitti, gözlerin yoktu, çayım dolmayınca.
...
Güzel bir günün gecesinden nefret etmek,
Ya da olmasını istemediklerini bilmek,
Rüyalarda dolaşarak, kabuslara girmek,
Sonunda bitmek, gitmek, erimek ve acı çekmek....
Gece biter, güne döner,
Sevdiğini kaybettiğini anlarsa
İnsan hayal kırıklığına uğrarsa
Gözlerine amansız korku dolarsa
Yok olmayı ister de olamaz o an
Sevdim deyip de asla vazgeçemezse
Geldiysem de dünyaya günah oldu,
Büyüdükçe gördüm ki felah oldu,
Aslında her şey bana bir ah oldu,
Ölmem de yaşamam da eyvah oldu.
Düşüme girmiştin sen yine canan,
Gergefte bitmemiş yarım oya,
Her bir nakşına beni de boya,
Gözlerin anlatır hep bir hülya,
Onlar sadece koskoca ziya,
Boynumda duran güzel madalya.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!