Tanrının önünde bir söz vermek,
Sana güzeller güzeli demek,
Nefesi sevgide taşıyorum
Hayatımda olup görebilmek
Uçurumda görünen tek çiçek,
Yollar uzun, hayat ise çok kısa,
Pusuları aşıp da gel ne olur.
Hasret acısını dindir bu defa,
Yanımda kal gitme artık ne olur.
Yol ve ölüm ne güzel sözcüklermiş,
Aramızda yüzyıl değil
Varmış sanki büyük çağlar
Ovalar tepeler dağlar
Özlesen de neye yarar
Kalbim hep sana yanar
Bitiyor zaman. Mehtabı düşün geçti bak bu Nisan
Kalmadı zaten dünyada böyle acıdan kurtulan
Nedense gözlerin de artık usandı da bakmaktan
Gün gelir bakışlarda dalarken yıkılsın tüm dünyan
Zaman sadece elem verir, uyan derin uykudan
Yıllarca arayıp da durmuşsun,
Aradığını nasıl bulmuşsun,
Sen ki depremimde kaybolmuşsun,
Hep hiç olmuşsun divane gönül.
Her kalbi misafir ettin bana,
Hapis koğuşum beni beklemekte,
O duvarları bile özlemekte,
Nedensizce hala bilememekte,
Yokluğum da kedere eklenmekte,
Acı, öfke, nefret karmakarışık,
Sen gözlerimin feri ışığısın,
Ay bile kamaştıramaz bu kadar.
İçtiğim su ve yediğim nansın,
Karnımı doyuramadığım kadar.
Dolaşırım sokakları boş boş,
Sensiz düşünemem yaşamı,
Değil ki hayatı asla ölümü,
Can bildim gözlerini,
Sana can veririm,
Bir beden ki senin için eririm, yok olurum.
Sana hasret ve sensiz ölecek gibiyim,
Herkesin önünde senin için eğildim,
Nolur ayırma gözlerini tek sevgilim
Mersin, 24.10.2018; 00.41
Ne acılar çekti bu beden,
Hep gözlerinin yokluğunda.
Her gün yollarını gözlerken,
O okyanus bakışlarında.
Sahilde sandallara baktım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!