Nasıl meydan okuduysa büyük ruh Azrail’e,
Değil ölüm,artık yaşam var senin için:
İşkence dolu çırpınış,bir buçuk aya yakın;
Artık hürsün,hem evinde,hem göklerde.
Kendini taçlandırdın,var olanı anlamaya çalıştın;
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Yüreği bıçak gibi kesen acı, ironiyi ve bağdaştırmaları unutturmuş. Bir dosta yazılmış yalın bir mersiye. Ama (bence) bir Akın Akça şiiri olmaktan uzak.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta