Hakikaten insanın olur da dostu.
Sabır insanı dört mevsimde de sınasa.
Demlenen çaylar, vaktin gelmesini beklese de.
Kim demiş ki dostun çayı soğumuş.
Deprem alır da seni küçük bir odaya, ev diye sıkıştırsa da.
Kalbin duyguları karıştı mı çaya,
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Devamını Oku
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta