Benim dostluğum dağlar,
Benim dostluğum denizler,
Benim dostluğum yürekler dolusudur.
Dünya yıkılsa gelse ayağa
Yıldızlar sönse düşse dünyaya
Bu dostluk asla bitmez unutma...
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Ne hoş bir vaad.
Ama hayır. Ne hoş bir dilek.
En yüce dağlar gün gelir toza toprağa dönüşür, en büyük ummanlar kurur çöl olur. Nerde kalmış yürekler.
Her şey yok edicisiyle karşılaşıncaya kadar.
Dostluklar da öyle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta