İnsanlar konuşurlar, birlikte olurlar,
Doğada çiçekle, koku salarlar,
Bazı günler dertleşir, sırdaş ararlar,
İşte o an dostluk akla gelir.
Bir dostum var diye, başlar bir kişi,
Ardından anlatır, tüm yaşantısını,
Bilmez karşısında, şaşkın bakanları.
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Bu devirde arkadaş çok ama bir tane gerçek dost yok! Varsa bile bulması zor! Şiir güzeldi kutlarım..
Dostluk gibisi var mı? kutlarım :)
Dostluk
İnsanlar konuşurlar, birlikte olurlar,
Doğada çiçekle, koku salarlar,
Bazı günler dertleşir, sırdaş ararlar,
İşte o an dostluk akla gelir.
Bir dostum var diye, başlar bir kişi,
Ardından anlatır, tüm yaşantısını,
Bilmez karşısında, şaşkın bakanları.
Neyse dostluk güzel şey, her zaman için.
Bazen sıcak bir çay, sıcak bir söz,
Her haliyle sımsıcak sevgiler ve duygular…
Dostluk paylaşıldıkça güzeldir…
Dostluğu ancak, dost olanlar bilir…
Güzel bir anlatım tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta