Geç Kaldım Şiiri - Midayet Kara

Yâr atlı değil ki, ben gidem yaya
Niye gelmişim, bu zalim dünyaya
Derdimi sığdırdım, on iki aya
Ben o yâre gitmek için, geç kaldım

İşim olmaz benim, parada pulda
Sen çıktın karşıma, açtığım falda
Derdimle giderim, bir garip yolda
Ben o yâre gitmek için, geç kaldım

Bu aşk sınavında, yine elendim
Ne yaptın ki, öfkem ile bilendim
Yara giderken, her sefer denendim
Ben o yâre gitmek için, geç kaldım

Kendi ellerimle, dertleri buldum
Feleğin elinden, kaçamaz oldum
Yaşanan her şeyi, kötüye yordum
Ben o yâre gitmek için, geç kaldım

Geceleri, seni gördüm düşümde
Türlü türlü bela, benim başında
Baharı kaçırdım, kara kışımda
Ben o yâre gitmek için, geç kaldım

Seni görmek için, hayale daldım
Yalancıya uyup, ahını aldım
Hayalimde bile, gerçekmiş sandım
Ben o yâre gitmek için, geç kaldım

Vardım yâr kapına, açılmaz kapı
Yüzüme bakmadın, yutturdun hapı
Gönül viran olmuş, çürümüş yapı
Ben o yâre gitmek için, geç kaldım

Kapını çalınca, açmadın bana
Şu halime bak, diyecektim sana
İstemesen eyer, gelmem bir daha
Ben o yâre gitmek için, geç kaldım

Yar terk edip gitti, ben ne edeyim
Yol bulamam, arka sıra gideyim
Rüya mı gerçek mi, nerden bileyim
Ben o yâre gitmek, için geç kaldım
Aralık 2009