Sıyrılıp çıkarya gündüz geceden
Öyle söküp attım seni içimden
İnsan kaybetmemeli benliğinden
Kal karanlığınla dost olmaz senden.
Doğururken gün altın güneşini
karanlık bırakır artık peşini
Öyle yorumladım ben gidişini
Kal karanlığınla, dost olmaz senden.
Yağ akmaz, bal kokmaz derler güzelim
Kokarsa yağ kokar, Neden? çözelim,
Bu dünyada varsın sensiz gezelim
Kal karanlığınla dost olmaz senden.
Kayıt Tarihi : 21.3.2002 15:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!