Çok yalnızdım...
Ve bir sevgili degil, dost arıyordum kendime,
Kendini bırakacak ben anLatırken,
Birtek beni dinleyecek,
Derdimi anlatınca azalacak olmalı,
Konuşunca rahatlamalı insan,
Ortak olmalı herşey,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Teşekkür ederim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta