Dost Acıları Şiiri - Fırat Yılmaz

Bu yalnızlıklar, dost acıları
ayrılık türküleri bağlamalarda.
Masada oturan dört kişi
Üçü ayakta,
bundan ibaret fotoğraf
bir anlamı yok
bir başlangıcı yok.
Unutulacak sesler, gözlerdeki gülüşler.
Dost muydu bu insanlar?
Denilecek, deme gelecek bir gün zaman.

Kim bu fotoğraftakiler,
Kimler ve neden birlikteler?
Adı neydi şunun?
Evet onu şimdi hatırladım
denildiğinin başlangıç noktası ayrılık.

Bağlamalarda tel tel ayrılık
sigaralar uzun Samsun
biraz geç bitsin ve kokusu hiç gitmesin.

Bavulun hazır mı dostum?
Hırkanı yanına al,yolda üşütme kuzum
Sen güzel dostum, kitabın bende
Okuyunca sana postayla yollarım
Sen..... yeşil gözlüm üzülme
Süzme gözlerini ne olur. Araşırız, konuşuruz seninle..........

Ve kapanır birden perde.
Teker teker çekilir Dost Sahnesinden Oyuncular.
Şimdi neredeler?
Kim bilir nerede