Kolunu kardeşinin boynuna dolayıp
Cepheye yürür gibi bir gar kahvesinden
Dilinde O'nun Kahhar adıyla
Her dem ölür gibi kalp titremesinden
Bir zaman dost diye bir kimse vardı
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Ritmi güzel, manayı setr edişi güzel zira mukavim bir mevzua mmülayim bir çehre üslup olmuş şiirde..
Peki onun kahhar sıfatının tecellisini neden istersin dost.... +10
dost çok özel bir sıfat. Kaybolmasın özel olanlar..
katboldu KÜDUS..................SEVGİLERİMLE
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta