Gönül düştü yollara, Ruhun pınarları sızladı. Vicdan denen duygu kalmadı, Ben ne yapayım dost. İnsanoğlu bataklığa saplanmışız, Gözümüz, kulağımız , ağzımızla. Yalana kardeş gibi sarılmışız, Ben ne yapayım dost. Sevgiyi saygıyı arar olmuşuz, En büyük değerlerden yoksun. Halimize ağlamaz olmuşuz , Ben ne yapayım dost. Ramazan yazar kalemiyle, Okuyan okusun vicdanı ile. Belki anlar Gönül diliyle. Ben ne yapayım dost
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta