Gönül düştü yollara, Ruhun pınarları sızladı. Vicdan denen duygu kalmadı, Ben ne yapayım dost. İnsanoğlu bataklığa saplanmışız, Gözümüz, kulağımız , ağzımızla. Yalana kardeş gibi sarılmışız, Ben ne yapayım dost. Sevgiyi saygıyı arar olmuşuz, En büyük değerlerden yoksun. Halimize ağlamaz olmuşuz , Ben ne yapayım dost. Ramazan yazar kalemiyle, Okuyan okusun vicdanı ile. Belki anlar Gönül diliyle. Ben ne yapayım dost
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta