ıktım can evimin duvarlarını açtım aleme,
Anladım ki; ten kafesi içinde gönül virane,
Geceler boyu çapalayıp güller ektim bahçeme,
Demet demet derleyin de, dallarını kırmayın dost.
Gök gürledi, yağmurlar yağdı rahmet indi serime,
Akan sular birikti göle döndü sırra erince,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta