Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Şiirinizi beğeniyle okudum, başarınızı kutluyor ve dostluk hakkında kısa bir şiirimle merhaba diyorum.
Dost kar yağdırmaz
umduğumuz dağlara
döndürür benliğimizi
yemyeşil bahçelere bağlara
Dostu dost bilip üstüne titremek gerek,
uygar insan olup dostluğun gerçek anlamını bilerek... Başarılı bir çalışma
saygı uyandıran emek... Kutluyorum... ++
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta