Şehir sessizdi ben yorgun, koca bir yıl daha geride kalmış. Dördüncü mevsimin havasına alışmak var şimdi sırada. Çoktan göç etti kuşlar güneye ve ağaçlar çırılçıplak burada. El örgüsü kazağıma sandık kokusu sinmiş, kalın tabanlı pabuçlarımın rengi solmuş sanki ve artık yün yorganımın yüklükten inme vakti zira geceler soğudu biraz. Ve ilk sabah erkenden uyanıyorum içimde bir çocuksu o büyük heyecan! Penceremin perdesini aralıyorum, ak pak olmuş şehrimin sokakları...
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta