Donuyorum Aşkınla Şiiri - Temel Irmak

Kar yağıyor tane tane,
Üşüyorum uzun gecelerde,
Titriyor ayaklarım buz tuttu,
Sanki donuyorum aşkınla,

Yıkıldım birden karların içine,
Nefesim kesildi boğuluyor gibiyim,
Ellerim uyuştu tutmuyor resmini,
Sanki aşkınla donuyor gibiyim,

Karların içinde canım çıkacak derken,
Birden gözlerim açılıyor,
Ellerim resmini tutmuş, yüzüm gülüyor,
Buz tutan bedenin aşkınla çözülüyor,

O güzel ellerin saçlarımı okşuyor,
Rüya değil de sanki gerçek,
O dudaklarından bir ses yükseliyor,
Seni seviyorum...
17/09/1990 / Marmaris