Dönüş Şiiri - Seyrani Göl

Ve yol biter,
ayaklar toprağın kadim sesini dinler;
her adım, bir nefesin yankısı,
her nefes, gökyüzüne uzanan bir köprü.

Gözlerimizi kapatıyoruz,
artık ne geçmişin ağırlığı var,
ne geleceğin kaygısı;
yalnızca O’nun sessizliğine doğru
akan bir nehir gibiyiz,
kendi kaynağını arayan.

Ruhumuz,
en eski evine dönüyor;
her yara, her hasret,
bir yıldız gibi parlıyor içinde,
karanlığın ve aydınlığın arasında.

Nereden gelmiş olursak olalım,
asıl yolculuk
O’nun huzurunda başlar,
O’nun huzurunda tamamlanır,
ve sonsuzluk, bir nefes kadar yakındır.
S.GÖL