Donuk Saatler Şiiri - Seyrani Göl

zaman, yere düşmüş bir iğne
kimsenin eğilip almadığı
bir çınarın iç çekişinde asılıyım
dal, yaprağını hatırlamıyor artık

Cam buğusuna adını yazdım
silinince sadece özlem kaldı
gözlerimi çevirdim içeriye
orada da yıkılmış evler, çatlak aynalar var.

bir çay bardağı gibi kırıldım
yalnızlığın ince camından
üzerime örtülmüş geceyi
bir türlü sıyıramadım omuzlarımdan

birileri sustu belki çok önceden
ama ben hâlâ o suskunluğun sesindeyim
her şey durdu,
yalnızca içimdeki saatler yürüyor tersine.
S.GÖL