Dönüşü yok artık kaybettin beni
Kırdım zincirleri çeksen de dönmem
Kalbimde yaşattım var ettim seni
Dizlerin üstüne çöksen de dönmem
Arkamdan yas tutup kara bağlasan
Sel gibi gözyaşı döküp ağlasan
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta