oyalı yazmayı başina sarmış
küçük yaşda büyük hayaller kurmuş
yıkılmış hayali kötüye varmış
ağladıkça benim içim yanıyor
bulamadım dengeyıde başım dönüyor
ne bir evim oldu nede bir yuvam
mahşere kaldı hep gürülmez davam
kanıyor işliyor iyi olmaz yaram
mahşere kaldı hep görülmez davam
eller güler bir gün karışamadım
ipek kaftan giysen zümrütler taksan
gezip dolaşsam da gülüp eglensem
yalan dünyayıda ele dolasam
sevınme sen gönlüm sonumuz ölümdür
deli sular gibi coşup çağlama
baykuş mu kondu dalına
karlar mı yağdı yoluna
kimler girmiştir kanına
nazlı güzel gel ağlama
ay güneşim senin olsun
YÖRÜ GİT YAŞLILIK
Sönen bir ocağı yakamıyorum
İpliği iğneye takamıyorum
Oturup da dikiş dikemiyorum
Yürü git yaşlılık sevmedim seni
perişan eyledin baksana beni
sana açılan ellerde
kur.an ukuyan dillerde
senin sevdiğin kullarda
eyle bizi yüce mevlam
can bedende çekilince
bir gün güldürmedin beni
yalan dünya sevmem seni
anam baban nerde hani
yalan dünya sevmedim seni
yalan dünya yalan imiş
KÖLENMIYİM
eşin miyim kölen miyim
nefes bile aldırmıyon
amacın ne gayen nedir
seni kimler dolduruyor
felek vurmuş benim dallarım kırık
kırık dal baharda açarmı söylen
uçmak istedimde kanadım kırık
kanatsız kuşlarda uçarmı söylen
benim hayatıma felek el koymuş
değer vermedin sen bana
ben seni çoktan unuttum
unuturum dedim sana
ben seni çoktan unuttum
kıymetimi bilmedin yar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!