Döndü Güneş Şiirleri - Şair Döndü Güneş

Kafamda dönüyor kara bir duman
amam zalim felek vermedin aman
gurbet ellerinde halim çok yaman
dostlar ara sıra arar mı bilmem

akan sular gibi coşup çağlarım

İSTERDİM Kİ
İsterdim ki sevgi saygı hatır gönül eskilerdeki gibi olsun
İsterdim ki hep iki gönül bir olsun
İsterdim ki ayrılıklar sadece ölümden olsun
İsterdim vallah bunu çok isterdim

erkeklerin gönlü markate benzer
gelen giden hepsi içinde gezer
sevdinmi diye sorsan dodağını büzer
ben senin aşkına inanmıyorum

kadının gönlü mezar misali

kendini dev aynasında beni küçümseyenler
fakiri yoksullarıda hakir görenler
ömründe ezilmemiş hep hazır yıyenler
sen açlıktan bayılıp yerlere düştünmü hiç

önceden yapılmış oturduğun tahtların

yıkılmış yine gönülsüz kurulan yuva
elleri havada ediyordu bettua
hasret koymuşlardı onu tam dört yavruya
kan yaş döküyordu o haççe geliN

evlendirilirken ona danışmadılar

yazarım aşkımı ben satır satır
uzak durma özlem yanımda otur
zülfün teline bağla şu gönlümü
Gittğin her yere benide götür

yazarım aşkımı ben satır satır

ipek kaftan giysen zümrütler taksan
gezip dolaşsam da gülüp eglensem
yalan dünyayıda ele dolasam
sevınme sen gönlüm sonumuz ölümdür

deli sular gibi coşup çağlama

Malatya dan çıktım yüküm gam dolu
açmamış güneşim yağıyor dolu
kara bulut kaplı güneşin yolu
üzülme güneşim yeniden doğarsın bir gün

iki dağ arasına güneşim doğmuş

şirin bir yaylaydı akarca köyü
akardı dersi coşardı çayı
buz gibi içilir koyağın suyu
sanki bir aileydi o benim köyüm

birinin derdine hepmiz ağlardık

ÖZLÜYORUM SEN NERDESİN
bumudur senin eserin
sinemi yaktı kederin
alem gelse dolmaz yerin
özlüyorum sen nerdesin