Dön Artık Şiiri - Nuri Gökhan Sonsel

Bir yıldız kayınca, bu gece gökyüzünden,
Terkedip de gittiğin, geceyi anımsadım.
Boş gözlerle bakarken, diğer bütün yıldızlar,
Eşyanı topladığın, günleri hatırladım.

İçimdeki bu hüzün, inan senin yüzünden,
Hayatımda bir boşluk, bütün düşlerim kırık.
Anılarda sakladım, kurumuş bir gül gibi,
Senden hatıra kalan, çerçevede resmini.

Sorguladım kendimi, neden ve niçin diye,
İçin için ezildim, kendi sessizliğimde.
Güneş battı içimde, zindan oldu geceler,
Sana olan sevdamı, gittin...anlatamadım.

Kim anlar beni, kim anlayabilir ki,
Kim çözebilir ki, kalbimdeki sırları.
Benimkisi aşk değil, açıkca kara sevda,
Ve mani oldu gururum, sana anlatamadım.

Kapanmıyor gözlerim, içimde bir uğultu,
Kalbim duracak gibi, bana isyan ediyor.
Kalemler ayaklandı, yaz...yaz diye bağırıyor,
Ve seni sevdiğimi, saklamıyor yüreğim.

Gel diyorum gel artık, seni çok seviyorum,
Rüzgarlar getiriyor, sesini dinliyorum.
Yazıyorum her gece, sana binlerce mektup,
Her satırda sevdamı, sana gönderiyorum.

Sen gelmezsen sevdiğim, ben kendime ne derim,
Eritir de yok eder, kalbimdeki kederim.
Gel...gel artık bekliyorum, seni çok çok özledim,
Bütün mutluluklar senin, hüzünler benim olsun.

Seni benden, beni senden ayırma, dönmeni bekliyorum.