Bu gece dolunay var bir de ben
Sırtımda eski bir palto, titriyorum
Parkta yalnız bir kadın bir de ben
Paltomu çıkardım ona veriyorum
Yalnızım diyor dolunay kadar
Geceler düşmandı bana üşüyorum
Sevgiler uzak diyarlar kadar
Avuçlarımda geceler düşüyorum
Saatler tükendiğinde ölüm
Kalkıyor ve düşüyor kaldırımlara
Bağırsamda duymuyordu zulüm
Ölmüştü, yüzünü gömüp dolunaya
Kayıt Tarihi : 12.7.2001 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eşimle yatakta zamanda yolculuğumuzu konuşuruz.
Sokakta karşılaşmalar ve ölüm bir kaostur,
Zaman yolculuğunda bir kaza,
Dünyada yaşanan dramatik...
Müddeti dolanlar edemez firar
Bu mühim konuyu konuşsak nas'la
Pek çoğu kızar da ederler zarar
Rabbim bizleri ölüm mevzu bahis olduğunda kızanlardan değil gülenlerden eylesin amin.
Nice şuur ve mana dolu şiirde buluşmak ümidiyle herkese hayırlı cumalar ve semeredar çalışmalar dilerim.
Dizeleriniz üzerinde epeyce düşündüm. Siz de bilirsiniz ki, bir şiiri anlamak ve satır aralarını görebilmek için en az bir kaç kez okunmalı. Duygular ve düşünceler dolunaya sarılmış. Üşüyen bedenler biçare kalmış ve ölümün kucağına sessizce yığılmış. Kaleminize ve yüreğinize sağlık ve mutluluklar dilerim.
Selam ve dualarımla.
TÜM YORUMLAR (5)