Dokuz Köy Şiiri - Kasım Kobakçı

Gerçekleri ayna gibi, yüzlere vururlar,
Tatlı yalan dururken, acıyı tattırırlar,
Dost meclislerinde, hep kaşlarını çatarlar,
Doğruyu söyleyeni, dokuz köyden kovarlar.
*
Her bir lafın altında, bir art niyet ararlar,
Dillerinin ucundaki, kelamı yutarlar,
Gördükleri eğriliği, nasıl unuturlar?
Doğruyu söyleyeni, dokuz köyden kovarlar.
*
İşlerine gelince, dürüstü alkışlarlar,
Kendi yanlışını, duyunca hırçınlaşırlar,
Bu yoldaki sivri dikenleri, hep yolarlar,
Doğruyu söyleyeni, dokuz köyden kovarlar.
*
Anlamak yerine, kolaylıkla yargılarlar,
Bırak, sahte kale arkasında saklansınlar,
Hakikat güneşiyle, bir gün elbet yanarlar,
Doğruyu söyleyeni, dokuz köyden kovarlar.