Az ötede gül bahçesi vardır biraz ötede çamur.
Ancak güllerin dikenleri delerde yüreğimizi bazen,
çamurlardan tertemiz çıkar özünde arınmış olan.
Kendimizinde topraktan geldiğini duyumsarcasına,
zaman zaman
kuraklaşmış varlığımızın içinde varoluşumuz ummanlarca bir toz bulutu gibi ruhumuzun duyuşu savrulmaya ait.
Bağrımızda nice güller devşirdiğimizin resmi düşüncenin izlerinden.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta