Boynunda dolanıyor gün. Orada ölüm
yorumdur hayata. Ağızdaki son kelimenin
öbür yanı; rozetinden vurulan çocuk
hep avuçta tutulan bir köz parçası...
Orkidesi kırık, duyguları yara içinde.
Gökyüzünü çizip durmuştur dalgınlığı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Tebriklerimi sunuyorum...
Hep güzelsin kalem...
Devamlı olur, dilerim.
Saygımla.
Çok şey anlatmaya çalışmış ama şiir diliyle değil. Bir de, ne dediği pek anlaşılmıyor. Anlayanları candan tebrik ederim.
Hayırlı çalışmalar.
'kucaklaşırken ne kadar sivriyiz birbirimize
bir suçuz kocaman öpüşürken
dokunulmaz yarayız kendimize.
artık, dünyayı insana gömecekler. '
Çok etkileyici bir anlatım.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta