Dokunmak,
Bir dala, yaprağa, bahara,
Parmağının ucundan kanatlanan,
Uğur böceğinin umuduna,
Sonra,
Islak kirpiklerden süzülen yaşlara,
Özünde cennet saklı insanlara,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta