üşümektir geçitsiz vermez kayalıkların öfkesine takılırken küreklerimiz
ay ışığına gülümserken ağlamaktır yakamoz renginde
fırtınanın öfkesi dinmez çarpar anıların suretine
ne pişmanlıktır konuşkan
ne suskunluktur keşkeler
denizin mavisine eğik başı dokundukça ağlayandır yalnızlık
ihanetin gölgesi düşmüş umudun rengine
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Denizin derinine tek başına dalınca gözler,
Küreksiz, kürek mahkumunun yollarını gözler...
Güzeldi.., kaleminize sağlık sayın şair...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta