Dokunduk Şiiri - Ozan Ali Aydın 2

Eliften öğrendik aşka muhabbet
Üfledik ebruya, tele dokunduk
Menzile varmaya eyledik sabret
Saza gönül verdik dile dokunduk

Kulluk sınavında serildik yere
İşlendik tezgahta sığındık pire
Hakkımız yenildi göz göre
Haza varmak için çile dokunduk

İnsan sevmek bil Mevla'nın farzıdır
Hakka varmak kul olmanın arzıdır
Kul razıysa Allah senden razıdır.
Aza şükür eden ele dokunduk

Buluştuk kalemle tava gelince
Sırnaştık şiirle inceden ince
Okşadık kağıdı kıymet bilince
Yaza bilmek için güle dokunduk

Gündüz gülen bülbül ağlar mış gece
Marifet kimdedir büyük bilmece
İster serbest yazsın isterse hece
Naza çekmeyecek ele dokunduk.