Yağmur damlaları camlara hücum ediyor sicim sicim.
İçi ısınıyor insanın, elde bir çay önünde çalışma kağıtları.
Ağaçlar kâh devriliyor kâh kalkıyor.
Yağmurun arasından bohemliği bölüyor güneş,
aynı gülüşün gibi.
Tambur sesleri iniliyor beyin dünyamda.
Çiçekler açıyor gözlerinin değdiği her yer.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta