91 vagonlu trenin bilmem ki hangi vagonundayım
feda ediyorum bu zamana yenik bakışlarımı
saatimi,hislerimi ve doğmayacak çocuklarımı..
zamanı biraz daha hızlandırıp duyularıma yapışan
bu nefes kalabalığından bir an evvel kurtulma isteği
ve kendime kalabilmemin hazzı,bu hiç bir şeye değişilmez..
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta