Aydınlık çekilip yerini karanlığa bıraktığında
Bütün sesler susup her yer sessizliğe büründüğünde
ve tüm yaşam sona erip yerini ölüme bıraktığında
ben doğarım en aydınlık halimle, gürültü yaparak
yaşarım sessiz sokaklarda ve tüm yaşamımı, hayatımı
geride bırakarak ölürüm...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
