Doğuda çocuklar üşüyor
Küçücük elleri buz kesilmiş soğuktan.
Ayakları yarı çıplak ve çatlak,
O küçücük yüzlerinde buruk bir tebesüm
Kimisinin parkesi,
Kimisinin ise çorabı yok.
Doğuda çocuklar aç,yoksul veçıplak
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
onlar hep üşüyor malesef
ahmed arif şöyle diyor: ben sömürülmek için kasden geri bırakılmış bir ülkenin ve bölgenin çocuğuyum ahmed arif diyarbakırlıdır
sizce de haklı değil mi
bu çocuklar niye üşüyor babaları niye işsiz anneleri niye çok acı çekiyor suçları türkiye de yaşamak mı
duyan ve yazan yüreğinize teşekkürler
bu yüzyılda ve
benim ülkemde
madalyonun bu yüzü
ne yazık..
oysa neler var neler
madalyonun öbür yüzünde
çok yazık..
şiirinizin ilhamıyla..selamlar..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta